زخمی از غم،در گلومان استخوان،می ایستیم
پای مردان خدا تا پای جان می ایستیم
پیش ما بالا و پایین رفتن دنیا یکیست
چون الف در مرکز این لامکان می ایستیم
گرچه چون شمعیم اما ذاتمان خورشیدی است
درمسیر مبهم باد خزان می ایستیم
جیره خوار جیفه دنیا نباید بود و ما
برخلاف بندگان نام و نان می ایستیم
ما صدای پای فرداییم و تا صبح ظهور
پابه پای بچه های آسمان می ایستیم
ضامن آهو پناه بی پناهی های ماست
تا قیامت بر در این آستان می ایستیم
دل به ابراهیم بستیم و تبر بر دوشمان
در میان آتش نمرودیان می ایستیم
میهمان سفره ی کار و کرامت چون شدیم
در پناه حضرت صاحب زمان می ایستیم
#هاشم_کرونی
۳۰اردیبهشت۹۶
پ.ن: عکس بالا آقای رییسی هستش که توی جبهه بودن
