پساآرمان‌گرا

مدیر عامل آمازون، اندی جسی، به کارمندان دستور می‌دهد که ۳ روز در هفته به دفتر بازگردند - و شاید حق با او باشد! این مقاله درباره‌ی نحوه‌ی تأثیر «کار از خانه»(دورکاری) بر مغز و بدن شما است

خستگی زوم¹، خستگی چشم و کمردرد همگی از علائم دورکاری هستند.

Carol Yepes—Getty Images

با وجود درخواستی که از مدل‌های هیبریدی بیشتر حمایت می‌کند، به‌نظر می‌رسد که اندی جاسی، مدیرعامل آمازون، مصمم است تا با یک دستور «بازگشت به کار» پیش برود که کارمندان را ملزم می‌کند حداقل سه روز در هفته در دفتر محل کار حضور داشته باشند.

اگرچه «کار از خانه» پس از شروع همه‌گیری جهانی کووید-۱۹ در بهار ۲۰۲۰ تبدیل به یک امر متداول شد، اما بسیاری از افراد در نهایت به دفتر محل کار بازگشته‌اند، البته بیشترشان از یک مدل ترکیبی پیروی می‌کنند. اما ۵۹ درصد از آمریکایی‌هایی که در برخی مواقع - اگر نه همیشه - از خانه کار می‌کنند، ممکن است خود را در میان عادات بد «کار از خانه» که در آغاز همه‌گیری ایجاد کرده‌اند، گیرافتاده بیابند. و این ممکن است به بدن و مغز آنها آسیب برساند.

در حالی که ما هنوز چیز زیادی در مورد پیامدهای طولانی مدت دورکاری نمی‌دانیم، محققان توافق دارند که کار در خارج از یک محیط اداری سنتی می‌تواند تأثیر منفی بر مغز و بدن ما داشته باشد، از خستگی چشم گرفته تا کمردرد. (مطمئناً، پیش از همه‌گیری نیز به دلیل صرف زمان زیاد برای نشستن در دفتر مسائلی وجود داشت.) اما امیدی وجود دارد. ما با کارشناسان صحبت کردیم تا درباره تاثیر کوتاه مدت «کار از خانه» و کارهایی که می‌توان برای بهتر کردن دورکاری انجام داد بیشتر بدانیم.

راه‌هایی که دورکاری می‌تواند به مغز و بدن شما آسیب برساند

اگر مدتی است که از راه دور کار می‌کنید، احتمالا تا کنون متوجه تأثیر فیزیکی آن روی بدن خود شده باشید. به گفته‌ی کریس هاینز، یک مربی ارگونومی و تندرستی در محل کار، در واشنگتن دی سی در «KH Ergo and Wellness»، تغییر اخیر به دورکاری بدن ما را بین ۱۰ تا ۱۵ سال پیر کرده است.

او بیان کرد:«به طور کاملا ناگهانی، مردم در خانه فضای کاری درست می‌کردند که این کار فشار وضعیتی و استرس مکانیکی را تداوم می‌بخشید. کار روی میز آشپزخانه، روی کاناپه، روی تخت، و یک میز و صندلی بدون پشتیبانی ارگونومیک خاص برای فرد اتفاق انجام می‌شد. اساساً، افراد به جای ایجاد فضای کاری [مخصوص] برای بدن خود، خود را با یک فضای کاری، متناسب می‌کنند.»

اما این فقط بدن ما نیست که آسیب می‌بیند. در یک مطالعه‌ی مایکروسافت در سال ۲۰۲۰، محققان دریافتند که «همکاری از راه دور از نظر ذهنی، چالش‌برانگیزتر از همکاری حضوری است.» اما نه لزوما به معنای مثبت آن. این مطالعه نشان داد که «الگوهای امواج مغزی مرتبط با استرس و کار بیش از حد در هنگام همکاری از راه دور، بسیار بالاتر از حضوری بود.»

دکتر اس. توماس کارمایکل، دبیر انجمن عصب‌شناسی آمریکا و استاد و رئیس بخش نورولوژی دانشگاه UCLA، توضیح می‌دهد که بخشی از دلیل آن این است که میزان توجه بصری که باید در یک محیط مجازی به کار ببریم، بیشتر از جلسات حضوری است و این باعث می‌شود مغز ما سخت‌تر کار کند.

در موقعیت‌های روزمره، مغز ما برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد موقعیت‌ها و افراد، به «ورودی‌های غیرمنتظره» مانند زبان بدن و مواردی در مشاهدات پیرامونی ما تکیه می‌کند. وقتی که محدوده‌ی ورودی به مستطیل‌های کوچکی محدود می‌شود که فقط چهره‌ی افراد را نشان می‌دهند، این ورودی‌ها[ی غیر منتظره] حذف می‌شوند و باعث می‌شوند مغز ما [برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد موقعیت‌ها و افراد] بیش از حد کار کند.

کارمایکل می‌گوید:«ما وقتی جلسات مجازی داریم، نشانه‌های غیرزبانی را دریافت نمی‌کنیم. ما ناحیه‌ای از تمرکز که شامل اتاق و عناصر بزرگ‌تر از محیط تعاملی ما باشد، دریافت نمی‌کنیم. ما به طور ساده یک نسخه‌ی بزرگ‌نمایی شده از یک شخص را می‌بینیم و چیزی که با آن روبرو هستیم، از جمله، این است که تعامل اجتماعی بلادرنگ بر پایه‌ی شبکه‌ی عصبی را از دست می‌دهیم؛ و اطلاعاتی فراتر از اطلاعات بصری چهره، درباره دیگران به دست نمی‌آوریم.»

بر اساس یک مطالعه‌ی جدید در مجله‌ی «Nature»، از دست دادن سرنخ‌های زمینه اضافی، مانند زبان بدن فرد یا دیدن یک عکس جالب روی میز یک همکار، ممکن است بر بهره‌وری و نوآوری ما تأثیر بگذارد.

کارمایکل می‌گوید:«وقتی ما شخصاً با مردم تعامل می‌کنیم، اتفاقات غیرمنتظره‌ی زیادی در محیط ما رخ می‌دهد. مغز ممکن است به این تنوع ورودی نیاز داشته باشد. و ممکن است به جنبه‌ی غیرمنتظره و پیش‌بینی نشده‌ای از تعامل نیاز داشته باشد که توانایی ما را برای تفکر گسترده‌تر و به‌طور کلی‌تر برای ارائه‌ی ایده‌های جدید تقویت کند.»

راه‌هایی برای اصلاح دورکاری برای مغز و بدن شما

اگرچه ممکن است هرگز نتوانیم تمام مزایای فیزیکی و ذهنی کار در دفتر را به طور کامل جبران کنیم، تغییرات کوچکی وجود دارد که می‌تواند به بهبود دورکاری کمک کند. تانیا تار، دانشمند علوم رفتاری و رئیس «Cultivated Insights»، پیشنهاد می‌کند که یکی از راه‌های انجام این کار، بازی کردن است. بله درست خواندید.

ایجاد شرایط برای بازی کم‌ریسک، حل مسئله را شبیه‌سازی می‌کند، همکاری را تشویق می‌کند و نورون‌های آینه‌ای را (سلول‌های مغزی که هنگامیکه ما یک عمل را انجام می‌دهیم و مشاهده می‌کنیم که دیگران همان عمل را انجام می‌دهند فعال می شوند) که اغلب در یک محیط اداری ایجاد می‌شوند، تقلید می‌کند. این نورون‌ها همچنین مسئول تولید همدلی هستند که به اعتماد، ایمنی و تعلق ترجمه می‌شود – احساساتی که ممکن است در محیط دورکاری یا کار ترکیبی [(در دفتر و خانه)] وجود نداشته باشند.

تار توضیح می‌دهد:«ما موجودات عادتی هستیم که وقتی می‌بینیم دیگران کار مشابهی با ما انجام می‌دهند بهتر عمل می‌کنیم. بنابراین این بخشی از قدرتِ قرار گرفتن در یک محیط اداری سنتی است، زمانی که همه چیز فوق‌العاده ایمن است. ما می‌بینیم که دیگران کاری را که ما انجام می‌دهیم انجام می‌دهند و این ما را تشویق می‌کند که پاسخگو بمانیم. این به ما احساس تعلق می‌دهد.»

با توجه به طبیعت محیط‌های دورکاری، جبران و جایگزینی فعالیت‌های همگام‌سازی‌شده که نورون‌های آینه‌ای تولید می‌کنند می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما اینجاست که بازی کم‌ریسک وارد می‌شود.

تار با اشاره به کار یک روانپزشک به نام دکتر شیمی کانگ، می‌گوید: «وقتی گروه‌هایی از مردم را بر آن می‌داریم که در بازی‌های کم‌ریسک شرکت کنند، علاوه بر ایجاد نورون‌های آینه‌ای، به آن‌ها کمک می‌کنیم قشر جلوی پیشانی خود را به روش‌هایی درگیر کنند که به ما کمک می‌کند در موقعیت‌های غیرقابل پیش‌بینی احساس آسودگی کنیم».

علاوه بر این، ایجاد اتاقی برای بازی می‌تواند به پرورش ارتباطات تیمی کمک کند (تا زمانی که در گروه‌های کوچک انجام شود)، و همچنین سرگشتگی و اضطراب را از بین ببرد. برخی از بازی‌های آسان که به خوبی به عناون محیط مجازی یا ترکیبی هم تعبیر می‌شوند، عبارتند از Scattergories²، اطلاعات عمومی و جدول کلمات متقاطع.

برای مقابله با خستگی زوم و کاهش خستگی چشم، کارشناسان استراحت بین جلسات را پیشنهاد می‌کنند. با توجه به چرخه‌ی پایه‌ای فعالیت-استراحت (که به عنوان BRAC شناخته می‌شود)، انسان‌ها برای صرف توجه حدودا برای مدت ۴۵ دقیقه بهینه‌سازی شده‌اند؛ اما در ۹۰ دقیقه، توانایی ادارک و داوری ما به شکل معناداری کاهش می‌یابد. آیا نیاز به راه‌اندازی سریع مغز خود دارید؟ سعی کنید از در عبور کنید و از اتاق خارج شوید تا حافظه‌ی کوتاه‌مدت خود را بازنشانی کنید.

تار می‌گوید :«به نظر می‌رسد دانشمندان فکر می‌کنند این به آن دلیل است که ما به نحوی اجتماعی شده‌ایم که درها را به‌عنوان گذارهایی در نظر بگیریم. زمانی که ما گذار نداریم، در آن زمان است که شناخت ما بیش از حد پیش می‌رود. سپس ما با مشکل مواجه می شویم؛ از آن جا که توجه ما عقب می‌ماند، شروع به اشتباه می‌کنیم؛ و اگر به صورت مزمن این کار را تکرار کنیم، اینجاست که فرسودگی شغلی رخ می‌دهد.»

وقفه‌های حرکتی و قرار گرفتن در وضعیت مناسب [جسمانی] برای جلوگیری از مشکلات رایج ارتوپدی، مانند گردن‌درد، کمردرد، گیرافتادگی شانه و لگن، بدن‌دردهای مرتبط با تنش، و سفتی مفاصل و بدن بسیار مهم هستند.

هاینز می‌گوید :«برای کاهش این آسیب‌ها، به کارهایی بیشتر از صاف نشستن نیاز داریم. انجام این کار بسیار دشوار است، و ما اغلب در حین انجام این کار تمرکز خود را از دست می‌دهیم و زمانی که یک کار به حداکثر توجه ما نیاز دارد، بلافاصله به وضعیت بدی می‌افتیم.»

هاینز برای مقابله با صدمات، نشستن روی صندلی یا بالشتکی را پیشنهاد می‌کند که از نشستن روی استخوان‌های نشیمن‌گاه شما پشتیبانی می‌کند. ایجاد یک فضای کاری ارگونومیک که متناسب با بدن، شخصیت و ترجیحات شما باشد. در نظر گرفتن میز sit-to-stand؛ و مانیتور کامپیوتر خود را به گونه ای بالا ببرید که چهار تا پنج اینچ بالاتر از چشمان شما قرار گیرد. علاوه بر این، تقویت عضلات مرکزی و وضعیتی و کشش گردن، قفسه‌ی سینه، همسترینگ و فلکسورهای لگن می‌تواند آسیب را کاهش دهد.

اگر به یادآوری‌های بیشتری برای استراحت نیاز دارید، امیلی کیبرد، متخصص کایروپراکتیک و بنیانگذار کلینیک سلامت شهری، پیشنهاد می‌کند از یک برنامه‌ی تمرکز حواس کمک بگیرید یا به سادگی یک هشدار روی تلفن خود برنامه‌ریزی کنید.

او می‌گوید: «بعضی از بیماران متوجه می‌شوند که سرگشتگی مغزی پس از نشستن طولانی مدت ایجاد می‌شود. تنظیم این یادآوری برای بلند شدن و بیرون رفتن، یا حتی راه رفتن در راهرو، تفاوت زیادی ایجاد می‌کند.»

این مقاله به قلم L'Oreal Thompson Payton در ۱۳ آگوست ۲۰۲۲ در وبسایت Fortune منتشر شده و در ۹ شهریور ۱۴۰۲ توسط سجاد مقید ترجمه شده است