ای آنکه هر آن چیز و هر آن کس که بدیدیم و شنیدیم فدای رخ ماهت،به قربان نگاهت
بنمای جمالت که هر آن چیـز و هر آن کس که ببینی بشود بنده ی راهت ، گرفتار نگاهت
هــــمــه عــــــمر دویدیم به دنبـال رکـابـــت ، به امّیــــــد وصــــــالت ، تمنـای نگـــــاهت
بســـی رنـج بدیدیم و بســـی ناله کشیدیم ولی عیـب ندارد چو ببینیم دمی آن رخ ماهت
تــو هــــر روز بخوانـدی مــن و مــن گوش نـــدادم بــه نــــــدایـت ، به آن سوز صـــدایـت
چــو عیب از خود من بود که هرگــز نـشنیدم و نـدیدم رخ ماهــت ، هم آن سوز صـدایت
س.منتظر
