فقط یک لحظه تصوُر کنید که چهارشنبه سوری مراسمی مذهبی بود که هر سال به طور میانگین بیش از 10کشته ، بیش از 500 نفر مجروح ، صدهامیلیون تومان خسارات و این‌مقدار رُعب و وحشت ایجاد می‌کرد. حتما تا حالا شاهد انواع و اقسام تحلیل‌های مذهب‌ ستیز به دلیل این مراسم بودیم . شاید آقای دبیرکلِ سازمان ملل هم میانه‌ی چُرت‌زدن‌هایش از این وضعیت ابراز نگرانی کرده بود.

اما واکنش‌ها نسبت به این مراسمِ سنتی چیست؟ میگویند سنتی صحیح است! که باید به روش صحیح اجرا شود و اجرای آن به روش کنونی هیج ربطی به بنیان‌گذاران آن ندارد . این نوع تحلیل ، حتماً روش صحیحی است اما چرا پای باقی کاستی ها و اشتباهات که می‌رسد  شمشیر را از رو بسته و بابت یک مساله‌ی جزئی تمام یک کلیت زیر سوال می‌رود ؟

پاسخ ساده است . ناز و اداهای روشنفکری میگوید به هر چه رنگ دینی دارد ، (که اتفاقا همیشه عقلانی و مفید هم هست) با شدت هر چه تمام حمله کن و هر چه که رنگ غیردینی دارد ، حتی اگر خرافی و مضر ، از آن دفاع و ترویج کن...
حال ، این روشنفکری است یا جاهلیت ؟


از قرارگاه کمیل